خبرنگار کفش پران عراقی آزاد میشه ! ولی خبرنگاران ایرانی که کفش میخورن ! در زندان می موند !

حتما شنیدید که ایران در حبس و آزار و اذیت روزنامه نگاران در جهان مقام اول را بخود اختصاص داده ! حال سوال اینجاست ؛ ما که مدام فریاد مرگ بر آمریکامان دنیا را برداشته! آیا از خود سوال کرده ایم ؛ اگر یک چنین حرکتی در ایران رخ دهد (کفش پرانی) چه به روز آن روزنامه نگار خواهند آورد ؟! براستی در جاییکه روزنامه نگاران ما برای جرمی خنده دار تر از این حرفا در بندند ! و جالب اینکه بیشترشان در بندند چرا که رژیم می پندارد« شاید روزی بخواهند خلاف بنویسند » که در جریان تقلب انتخاباتی همگان به چشم دیدند که کودتاچیان اصولا به صغیر و کبیر در دستگیریها رحم نکردند ! براستی میدانستید خبرنگاری که در عراق بخاطر پرتاب کفشش ٩ ماه در زندان بود نه بخاطر جرج بوش و شکایت او در زندان بود ! بلکه نخست وزیر عراق خود چنین تصمیمی را گرفت ! حال سوال اینجاست که مگر نه اینکه اتفاقات یا جنگ عراق و دگرگونی و خلاصه دمکراسی در عراق نوپاست ! پس چطور در آنجا بیشتر از کشوریکه خود را مهد اسلام و ام القراء و نسخه پیچ بحرانهای جهانی و هزاران خالی دیگر ! ولی دمکراسی به مشام انسان از آنسو بیشتر میرسد ! مگر نه این است که آنها کمتر از انگشتان یک دست تمرین دمکراسی میکنند و ما بیشتر از انگشتان دو دستمان ضربدر سه ! پس میگم نکنه شاید مشکل از رو نوشتن باشه ؟! «آنان از روی دست امریکاییها مینویسند و ما از روی دست روس ها ! » و وای بحال کسیکه تقلب را از روی دست شاگرد آخری های کلاس کپی کنه !