رجانیوز، روز گذشته به نقل از یکی از نمایندگان مجلس که نامش را اعلام نکرده مطالبی را در باره موضع گیری های انتخاباتی علی لاریجانی رئیس مجلس منتشر کرد. این نوع مطالب علیه لاریجانی، مقدمه رویاروئی های آینده مجلس و احمدی نژاد بر سر ترکیب کابینه کودتاست. همانگونه که هشدار حبیب الله عسگراولادی دبیرکل جبهه پیروان رهبر در همین چارچوب بود.
اما در مطلب منتشر شده در رجانیوز دو نکته مهم وجود دارد که در حقیقت دو اعتراف مهم است.
1- رجانیوز که سخنگوی احمدی نژاد است و از سوی مصباح یزدی نیز حمایت می شود راست و پوست کنده گفت که رهبر در سفر به کردستان، که در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری انجام شد، نظر خود را درباره ضرورت رای دادن به احمدی نژاد گفته بود و لاریجانی این نظر را مراعات نکرده و یا درک نکرده بود! عین جمله رجانیوز چنین است: "با اینکه افراد معمولی جامعه هم موضع رهبری را از فرمایشات ایشان به خصوص در سفرشان به استان کردستان درک کرده بودند، اما آقای لاریجانی مسیر دیگری را رفت و هزینه زیادی به کشور و نظام تحمیل کرد."
بدین ترتیب، آنچه بعنوان کودتای انتخاباتی می شناسیم حاصل درک نظر رهبر و تحمیل این نظر به مردمی بود که به نظر وی رای نداده، بلکه به موسوی رای داده بودند.
2- در بخش دیگری از این مطلب، از لاریجانی انتقاد می شود که چرا در شب و به ادعای رجانیوز "غروب" روز 22 خرداد، لاریجانی به موسوی تلفن کرده و پیروزی وی را تبریک گفته است.
عین جمله رجانیوز چنین است: "کاری که ایشان بعد از ظهر روز اخذ رأی کرد و تلفنی به موسوی، به بهانه حتمی شدن ریاست جمهوری‌اش تبریک گفت، قابل گذشت نیست..."
از آنجا که لاریجانی بعنوان رئیس مجلس فرد کم اطلاع و بی ارتباط با ارگان های مختلف نظامی و غیر نظامی جمهوری اسلامی نیست و با بیت رهبری نیز ارتباط مستقیم دارد، تلفن او به موسوی و گفتن تبریک پیروزی به وی، هرگز نمی توانست بدون اطلاع دقیق از شمارش آراء و گزارش اولیه وزارت کشور به بیت رهبری مبنی بر پیروزی موسوی با 19 میلیون رای باشد. یعنی همان رقمی که چند روز بعد با دقت بیشتر و شمار بیشتری از سوی مسئول پایگاه کامپیوتری انتخابات افشاء شد و گفته می شود به دلیل همین افشاگری نیز ترور شد.
بنابراین، لاریجانی نیز در جریان شمارش آراء، رای واقعی موسوی، شکست احمدی نژاد، نظر اولیه علی خامنه ای مبنی بر مدیریت کردن اعلام خبر پیروزی موسوی در انتخابات، گفتگوی تلفنی رئیس ستاد انتخاباتی وزارت کشور به موسوی و مطلع کردن وی از پیروزی و توصیه به تنظیم اعلامیه برنده شدن در انتخابات با خود داری از کلمه "پیروزی" بوده است. تبریک تلفنی لاریجانی به موسوی با آگاهی از این مسیر بوده است و مصاحبه بسیار کوتاه مطبوعاتی موسوی در ستاد انتخاباتی اش و اعلام پیروزی اش در انتخابات نیز پایان این مسیر بود. مسیری که در همان شب با حمله به ستاد موسوی دگرگون شد . یعنی علیه همه این مسیر طی شده کودتا شد.
1- طرح این کودتا از پیش تنظیم شده و مجتبی خامنه ای در جریان آن بود،
2- وی علی خامنه ای را برای کودتای ساعت 11 شب 22 خرداد متقاعد می کند و یا ابتدا به کمک احمدی نژاد و فرماندهان سپاه و حمایت احمد جنتی دست به کودتا می زند و بعدا پدرش را درجریان یک عمل انجام شده قرار میدهد،
3- نخستین بیانیه رهبر- که هنوز معلوم نیست خود او نوشته بود و فرد دیگری- در تائید پیروزی احمدی نژاد و تبریک به او، صبح روز 23 خرداد و پیش از اعلام نتایج شمارش رسمی آراء توسط وزارت کشور و پیش از تائید این نتیجه توسط شورای نگهبان از رادیو قرائت می شود.
4- این بیانیه که اولین بیانیه کودتا بود، درحالی از رادیو خوانده شد که مستند به گزارشی که غروب 23 خرداد به پیک نت رسید و انتشار یافت، علی خامنه ای بعد از نماز صبح 23 خرداد، توسط تیم محافظین نظامی بیت رهبری که سرپرستی آنها با سردار "آقا وحید" (کسی که در مراسم تنفیذ احمدی نژاد، حکم را میان رهبر و احمدی نژاد دست به دست کرد) برعهده دارد، با اعلام این دلیل که خطراتی وجود دارد، به ویلائی در اقدسیه که پیش از انقلاب متعلق به سازمان پیشاهنگی دوران شاه بوده، منتقل می شود.
بدین ترتیب، رجانیوز از هول حلیم در دیگ آن افتاده و در ادامه جنگ قدرت و اختلاف میان لاریجانی و احمدی نژاد خبر بسیار مهمی را فاش کرد که تاکنون "سر به مهر" بود! این که علی لاریجانی هم اطلاع دقیق دارد که موسوی برنده انتخابات ریاست جمهوری بوده و احمدی نژاد و یک باند از فرماندهان نظامی، به کمک احمد جنتی و شیخ محمد یزدی و همچنین سرلشگر فیروزآبادی و در راس همه آنها "مجتبی خامنه ای" در آخرین ساعت شب 22 خرداد علیه موسوی کودتا کرده اند. این که رهبر یا در یک بازی و توافق قبلی، پسرش را برای کودتا می اندازد جلو و بعد خود وارد صحنه می شود و یا در برابر عمل انجام شده قرار میگیرد و سپس آن را تائید کرده و مبتکر ادامه ماجرا و فجایعی می شود که افشای جزئیات آن و محکومیت تاریخی وی گریز ناپذیر است.
