Samstag, 8. August 2009

جامعه ای که ارکان ان بنام قانون! بی قانونی و تبعیض و ظلم روا دارند ، ان جامعه پایدار نخواهد بود(جمله بیشتر ازادگان جهان

این را البته میتوان به تمام جوامع اطلاق نمود و بررسی کرد! جامعه ای بزرگ همچون یک کشور (بطور مثال ایران) که دیگر واضح و عریان در جلوی چشم ماست، جامعه ای که در ان زور و قدرت اولین سخن است و ظا لمان را در جوابگویی به ظلمی که میکنند ! مرجعی و دادرسی نیست ( که در وضعیت کنونی دادرس خود نیاز به دادرسی دارد!)مثالی کوتاه: کاری که سعید مرتضوی بنام دادستان! خنده دار است نه ؟ دادستان ! از روزی که بر این اریکه سوار شده بر حق این ملت روا داشته! ابتدا بستن فله ای جراید و روزنامه ها و تا امروز بستن دهان انسان ها به هر قیمتی! و جالب رها از هرگونه بازخواست و پاسخگویی! تو گویی او حکمی از شخصی دارد ( خدا ؟ نه گمان نمیکنم خدا هم مجوزی از اصل ، اصلی خود داشته باشد که اینگونه احکامی را صادر کند!)
پس حکم دهنده کیست؟ بطور طبیعی و قانونی دادستان کل کشور! ولی ایا براستی او میتواند چنین اجازه ای را داده باشد ! حکم چشم پوشی از حق مظلوم و طرفداری بی چون و چرا از ظالم ! نه . پس دستی بالاتر از این دستها رقصاننده اوست ، که نامی را یدک میکشد که طراح ان ( اقای منتظری) خود سالهاست در حصر خانگی است ! بدستور مجرییکه که(خامنه ای) که خود فلسفه وجودیش با طرح و نظر اوست! اری اقایان و خانمها همان ولایت مطلقه فقیه ! جالب است هر چند مدت کلمه ای را به ان اضافه کرده (مطلقه ) و باستناد ان کلمه ظلم هایی میکنند که دل هر انسان ازاده ای را بدرد میاورد! دوستان اگر اینان(کودتاچیان) موفق به (در حد مثل) رام کردن این اسب تنومند و بی باک و مهار کردن ان گردند! بدانید انگاه کاری خواهند کرد کارستون!! و به اعتقاد این حقیر باز اضافه نمودن یک کلمه دیگر به ان لقب از اغاز سراسر اشتباه است! حتما اینبار نمیدانم ولایت مطلقه فقیه بالادار خداوند «مثال است و بدیهی است منظور اخر هر ظلم وبیداد و .....است» پس عزیزان اگر ما (حتما)موفق به زدن پوزبند بر این نره الاغ رها شده که هیچ کس از جفتک پرانی او « حتی خادمان فعلی او ! » در امان نیستند ، شدیم ، بدانیم که اینبار خشت اول را محکم و استوار و صاف بنا نهیم که نشود روزی همچون امروز که با دیدن سایه خود فریاد براوریم ای ....... ای .......... .« که طرحم را بزنم یا نزنم» « در اخر امیدوارم بتوانیم این جامعه کوچک خود(بالاترین) را همچون تمرینی برای دمکراسی و حق طلبی و اری از ظلم و تبعیض نگاه داریم ! که این تمرینی است برای جامعه بزرگتر که نام ایران زینت بخش ان است»ممنون